Aan de rand van Galder, een aangenaam dorp ten zuiden van Breda, ligt het plan Huiswei. In de korte straat die uitloopt in een leuk rond pleintje, ligt de moderne woning van Louise en Robert. Ze zijn beiden zeer trots op hun huis. Het is voor hen de ultieme woning. Ze hebben dan ook veel aandacht aan de keuze voor de architect gegeven. Nadat ze de kavel gekocht hebben, hebben ze een jaar uitgetrokken om de juiste architect te vinden en een aannemer te selecteren.

Louise: ‘Als eerste was er de zoektocht naar een kavel. We hebben van tevoren flink rondgekeken en zijn naar een informatieavond van Ruimte voor Ruimte gegaan. Daar werden we goed ontvangen en geïnformeerd, en hebben we besloten een kavel te kopen. We hadden toen de kavel in Galder al op het oog. Er waren bij de bijeenkomst diverse architecten en aannemers aanwezig waarmee we hebben kunnen praten. Uiteindelijk hebben we niet gewerkt met de mensen die we daar ontmoet hebben, maar het was wel heel leerzaam en belangrijk in het proces.

We wilden graag een moderne architectuur en zijn uiteindelijk terechtgekomen bij Maas Architecten uit Zeist. Het klikte direct met de architect. We hadden echt het gevoel dat deze architect ons droomhuis kon tekenen. Het hele huis is maatwerk en volledig naar hun onze zin geworden. Het is veel werk geweest, maar we kunnen er iedere dag van genieten. Robert vertelt: Bij de selectie van de architect zie je wel het portfolio en je hebt een goed gesprek, maar het is moeilijk te doorgronden of deze persoon ook aan jouw wensen kunt voldoen. Na de selectie gaan er nog best wel veel gesprekken en discussies vooraf aan het ontwerp. Uiteindelijk heeft hij ons uitgenodigd op kantoor voor een presentatie ervan, op het moment dat wij eigenlijk dachten dat het nog zeker niet naar onze zin was. Hij zei toen dat hij toch wilde presenteren.’ Louise vult Robert aan: ‘Hij heeft ons toen echt omver geblazen, het ontwerp was zó goed. Okay, daarna is het nog enkele malen heen en weer gegaan om te finetunen, maar uiteindelijk is het geworden zoals wij willen. Wat goed is aan deze architect, is dat hij goed rekening heeft gehouden met de positie van de woning op de kavel. Dat zie je niet altijd bij andere woningen. Ze staan dan bijvoorbeeld te krap op de kavel. En wat doorslaggevend was, is dat buiten en binnen meedoen met elkaar. Veel items van buiten lopen naar binnen door, zoals het schoon metselwerk in de kamer en het hout van de carport, dat ook een wand in de keuken beslaat. De architect heeft goed begrepen dat dat bij ons in de smaak zou vallen. Ook is de belijning juist gekozen, daar krijgen we veel complimenten over. Het belangrijkste is dat we een huis hebben waar we echt thuiskomen. We zijn er iedere dag trots op.’

De buurt bevalt ook uitstekend. Reeds voordat Louise en Robert er woonden, was er een buurtbarbecue. Robert zegt daarover: ‘Met acht gezinnen hebben we gesmuld van een varken aan het spit. Het is toen best wel laat geworden. Daar hebben we een traditie van gemaakt en die hebben we de afgelopen jaren aangehouden. Jaarlijks organiseren we een barbecue op het pleintje.’ Louise vult aan: ‘Het klikt ook echt tussen de mensen. Iedereen heeft zelf gebouwd en in min of meerdere mate daarbij een tegenslag gekend. Dat schept een band. Je weet van elkaar wat je doormaakt en iedereen gaat door dezelfde fase heen. Je moedigt elkaar ook aan. Wat hier ook leuk is, iedereen komt van verschillende windstreken. Het is een gemixt gezelschap met verschillende achtergronden, dat komt terug in de verschillende type woningen. Dat maakt het leuk. Het is een echte buurt geworden!’

Terug naar blogs